Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

s02e01 - Εκεί σε θέλω.



Πεταλούδες.
Είχαν πεθάνει. Είμαι σίγουρη σου λέω πως είχαν πεθάνει για πάντα. 
Θυμάμαι να τις νιώθω όταν ανυπομονώ για κάτι. 
Θυμάμαι να τις νιώθω όταν το countdown είχε φτάσει το μηδέν. 
Με είχαν προειδοποιήσει, το θυμάμαι. Μου είχαν πει πως είναι επικίνδυνες αλλά κατάφερε ποτέ κανείς να τους ξεφύγει, νομίζεις? 

Oύτε κατάλαβα πως μπήκαν εκεί μέσα, και αλήθεια σου το λέω, δεν είχα καταπιεί κάμπιες ποτέ. 
Για μένα είχαν πεθάνει. Είμαι σίγουρη, σου λέω, πως είχαν πεθάνει για πάντα. Και όμως να τα πάλι αυτά τα φτερωτά , τρομακτικά συμμετρικά , τέρατα. Το μεγεθός τους είναι πάντα ανάλογο του διαστήματος που μεσολάβησε από την τελευταία φορά. Μικρές ή μεγάλες, Χορεύουν στο χτύπο της καρδιάς μου. Την ακούω πολύ. Την ακούω τόσο πολύ που πολλές φορές φοβάμαι ότι θα την ακούσεις και εσύ και θα σε πιάσουν τα γέλια. Επιμένουν. Χορεύουν στο στομάχι μου απειλόντας όλες τις ισορροπίες της ζωής μου. Όλα αυτά που σχεδίαζα προσεκτικά όντας νηφάλια. Είναι εδώ για να μου αποδείξουν πως όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου πως θα συμβούν έιναι ένα τίποτα μπροστά σε αυτά που κάποιες φορές το σύμπαν μου χαρίζει. Είναι εδώ για τους τολμηρούς που δεν τις σκοτώνουν, τις αφήνει να φτερουγίζουν .
 Για όποιον είναι έτοιμος για εναν ***** να γίνει κομμάτια.
 Εκεί σε θέλω. 

Αλλά αλήθεια, όταν ερωτεύονται οι πεταλούδες τι να γίνεται? 
Έχουν, λες, ανθρώπους στο στομάχι τους?
xxx
 S.




PS:  Ι may not remember how they got there but i love you for planting them in my tummy. 

Αναγνώστες