s01e06 - Just Get It Out Of You..

Δεν είχα σκοπό να γράψω σήμερα. Λίγο η έλλειψη έμπνευσης, λίγο η τεμπέλικη Κυριακή που μου αρέσει να απολαμβάνω. Είδα όμως στo newsfeed μου ένα video που μου κίνησε την περιέργεια. Αν ήξερα περι τίνος πρόκειται δε θα το άνοιγα φυσικά γιατί  έχω ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα που αφορούν παιδική βία και όσο μπορώ αποφεύγω τις εικόνες που τη συμπεριλαμβάνουν γιατί με στοιχειώνουν. Το να σε στοιχειώνει κάτι που δεν μπορείς να λύσεις είναι τόσο απογοητευτικό που δεν αντέχεται. Το έκανα όμως και πίεσα τον εαυτό μου να το δει μέχρι τέλους αφού ήδη μετά τα πρώτα δευτερόλπετα άρχισα να βουρκώνω. Βάζω τον αδερφό μου στη θέση αυτού του παιδιού και εξοργίζομαι.   
       
Εξοργίζομαι με τα λάθος πρότυπα που δίνουμε στα παιδιά.
Εξοργίζομαι με τους γονείς που θεωρούν ότι τα παιδιά παίρνουν μόρφωση μόνο απο το σχολείο αρνούμενοι το σημαντικότατο ρόλο που έχουν ως δάσκαλοι ήθους!
Εξοργίζομαι που μαθαίνουμε στα παιδιά από τόσο νωρίς να βάζουν ταμπέλες.
Εξοργίζομαι που δεν παίρνουμε τα παιδιά στα σοβάρα. 

και…
Εξοργίζομαι με όλους μας που δεν αποδεχόμαστε το διαφορετικό.

Ο σχολικός εκφοβισμός, το γνωστό bullying, υπήρχε ανέκαθεν απλά εμείς το μάθαμε τώρα. Θυμήσου για παράδειγμα τον  Oliver Twist. Όμως μερικοί ακόμα υποστηρίζουν ότι η σχολική επιθετικότητα αποτελεί μια φυσική διαδικασία στην ανάπτυξη του παιδιού και ότι ιδιαίτερα τα αγόρια σκληραίνουν και προετοιμάζονται για τη ζωή. But who said boys don't cry?

Κοίτα τα ονόματα!

Στατιστικές λένε ότι 1/10 παιδιά έχει ύπαρξει θύμα bullying. Το φαινόμενο παρατηρείται κυρίως μεταξύ αγοριών και το σύνηθες μέρος είναι η αυλή του σχολείου. Τα 15 από τα 25 θύματα συνεχόμενου και έντονου bullying κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας. Και σε ποιον το εκμυστηρεύονται συνήθως? Σε κάνεναν!   Οι λόγοι του bullying? Συνήθως ανύπαρκτοι και πλασματικοί. Θα το θυμάστε άλλωστε. Όλοι μας ήμασταν παιδιά και είχαμε ένα συμμαθητή που ήταν λίγο στρουμπουλός, ένα κοριτσάκι που ήταν τρομακτικά ψηλό και άχαρο, κάποιον που φορούσε πολύ χοντρά γυαλιά ή που δε χαμογελούσε ποτέ για να μη φανούν τα σιδεράκια του. Οι διαστάσεις του bullying είναι τρομακτικές, οι μέθοδοι ποικίλες και οι συνέπειες τις περισσότερες  φορές ανεπανόρθωτες.  Πότε όμως το πείραγμα ξεπερνάει τα όρια και γίνεται επικίνδυνο? 

Και πάλι έχω τη μικρή μου εμπειρία στο θέμα αυτό. Ως θύμα φυσικά! 

Ήμουν πρώτη δημοτικού, πάαααρα πολυ ντροπαλό κοριτσάκι (όσα δεν έκανα όμως στο σχολείο τα έκανα εκτός, μην ανησυχείς!) και πηγαινοερχόμασταν στο σχολείο με το σχολικό. Κάθε μεσημέρι λοιπόν με γυρνούσε το λεωφορείο 5 στην Καλαμαριά και καθόμουν με δύο αδερφές. (όχι gay χαχα, τις κυριολεκτικές αδερφές!). Η μεγαλύτερη από τις δύο αδερφές λοιπόν με περνούσε από απίστευτα βασανιστήρια κατ'εμέ γιατί μου απαγόρευε να μιλάω στη μικρότερη. Μου μιλούσε άσχημα, με έβριζε, μου έπαιρνε τα πράγματα και με εκβίαζε ότι άμα το πω σε οποιονδήποτε η ζωή μου θα γίνει κόλαση! Δεν θυμάμαι  ονόματα, ούτε για πόσο καιρό γινόταν αυτό και φυσικά δεν έμαθα ποτέ το λόγο. Θυμάμαι όμως πολύ καλά το μεσημέρι που με παρέλαβε η μαμά από το λεωφορείο σε χρώμα μπλε απο το κλάμα.  Τώρα που σκέφτομαι όλο το σκηνικό και κάθε φορά που τυχαίνει να το περιγράψω σε κάποιον που φαντάζει απίστευτα χαζό και δυσκολεύομαι να πιστέψω πως άφησα κάτι τόσο ασήμαντο να με πληγώνει τόσο πολύ. Η μεγάλη Σίσσυ θα την έβαζε στη θέση της αυτή τη μικρή ***** αλλά η μικρή Σίσσυ δεν ήξερε τι κάνουν σε αυτές τις περιπτώσεις και προτιμούσε να το κρατήσει κρυφό από το να υποστεί τις συνέπεις αν μαθευόταν. Τα παιδιά τείνουν να τα μεγαλοποιούν όλα. Θυμάμαι, από μικρή κοιμόμουν με ένα λούτρινο πάντα στην αγκαλιά μου το οποίο το οποίο μου φαινόταν τεράστιο και πάντα έτσι το είχα στο μυαλό μου. Μέχρι που το είδα ξανά πριν λίγα χρόνια και είδα πως είχε το μέγεθος της παλάμης μου. Έτσι έκανα και με το πρόβλημα μου. Το έκανα υπερμεγέθες στο μικρό παιδικό μου μυαλό. 

Ευτυχώς δεν εξελίχθηκα σε μία από αυτές τις περιπτώσεις που όταν βιώνουν κάτι άσχημο μετά βγάζουν τα απωθημένα τους σε άλλα παιδάκια. Από μικρή αγαπούσα πολύ το διαφορετικό. Έτσι, ο διπλανός μου ήταν χοντρούλης, το αγόρι που αγαπούσα φορούσε γυαλάκια, η κολλητή μου ήταν από τη Νιγηρία  και εγώ φυσικά φορούσα σιδεράκια! 

Γι'αυτό σου λέω, οι διαστάσεις του bullying είναι τρομακτικές, οι μέθοδοι ποικίλες και οι συνέπειες τις περισσότερες  φορές ανεπανόρθωτες.

1. Τα παιδιά είναι πολύ ευαίσθητα, ειδικά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους που πλάθεται η ψυχή τους, αλλά είναι και τόσο ειλικρινή που μπορούν να γίνουν αφάνταστα σκληρά. Όταν λοιπόν πρόκειται για σχέση μεταξύ παιδιών η πρώτη κατηγορία μπορεί να πληγωθεί ανεπανόρθωτα από τη δεύτερη. 

1. Κάθε μέρα 160.000 παιδιά αποφεύγουν το σχολείο για να μην πέσουν ξανά θύματα. Και αν δε μπορείς να σώσεις όλα τα παιδιά, σώσε τουλάχιστον αυτό που έχεις δίπλα σου!

xxx

S.

PS: Όσο για τον Jonah? Έχω να του πω ένα μεγάλο μπράβο που κατάφερε να το βγάλει από μέσα του και ελπίζω να συνειδητοποίησε ότι τόσα χρόνια μπορεί να τον κορόιδευαν 20 ή 30 παιδιά αλλά μόλις μέσα σε λίγες εβδομάδες απέκτησε 133.711 υποστηρικτές!!!