Με την φωτογραφία σοκαρίστηκα. Όχι περισσότερο απ' όσο σοκάρομαι κάθε φορά που περπατάω στην πλατεία Ομόνοιας. Γιατί εδώ στην Αθήνα η γειτονιά σαλόνι από τη γειτονιά αλώνι διαχωρίζεται μόνο στο χάρτη.
Στην πραγματικότητα λίγα βήματα από τις χλιδάτες βιτρίνες βρίσκω καθημερινά συνομήλικους μου να ζητιανεύουν για τη δόση τους. Ανθρώπους να τρυπιούνται στο δρόμο μέρα μεσημέρι. Ζωντανούς νεκρούς να αναστενάζουν κουλουριασμένοι σε κάποιο χαντάκι. Και σοκάρομαι.
Εν μέρει χαίρομαι γι'αυτό. Όχι για την άθλια κατάσταση που αντικρύζω αλλά για την ικανότητα μου να αντιστέκομαι ακόμα. Να μην συμβιβάζομαι και να μη συνηθίζω την εικόνα αυτή. Όσες φορές και να τη βλέπω, να μου φαντάζει πάντα ξένη και σκοτεινή.
Το μεγαλύτερο σοκ όμως το έζησα όταν αυτό το είδα να συμβαίνει στο πολύ κοντινό μου περιβάλλον. Φήμες ακούγονται πάντα. Αυτό όμως για τον φίλο μου δεν ήταν φήμη γιατί μου το εξομολογήθηκε ο ίδιος. "΄Ελα μωρέ που και που, δεν είμαι εθισμένος. Αντί να πιω, κάνω αυτό. Και άλλωστε το ελέγχω. Όποτε θέλω να το σταματήσω το σταματάω." Αυτά τα λόγια με άδειασαν. Θα προτιμούσα να μου πει "Ξέρεις, έμπλεξα. Εθίστηκα και δεν μπορώ να ξεκόψω" Ήταν αυτή η κοινότυπη δήλωση κάθε εθισμένου, όμως, που με τρόμαξε περισσότερο. Γιατί κατάλαβα ότι δεν έχει ΚΑΜΙΑ συναίσθηση . Είναι σαν να οδηγεί ένα αμάξι με σβηστά φώτα στο αντίθετο ρεύμα. 'Εχει πλάκα στην αρχή αλλά στο τέλος σου έρχεται η νταλίκα στο κεφάλι.
Έσπαγα πολλές μέρες το κεφάλι μου για να βρω τρόπους να βοηθήσω μιας και δεν φημίζομαι για "i mind my own bussiness" attitude μου. Έχω αυτό το κακό σύνδρομο του superman που νομίζω ότι εγω θα σώσω τον κόσμο αυτό.
Δοκίμασα με ήρεμη συζήτηση, με λογικά επιχειρήματα, με τις φωνές, με κλάματα, με παρόμοιες ιστορίες γνωστών μας ακόμα και υλικό μάζεψα για να δείξω πως γίνονται οι άνθρωποι πριν και μετά το οποίο είχα κάνει μια δραματική παρουσίαση στο power point με καταθλιπτική μουσική από πίσω.Δεν κρατάει πολύ η ιστορία μου γιατί δεν ξέρω τι απο όλα αυτά έπιασε . Δεν έχει σημασία τι. Σημασία έχει ότι κάτι από όλα αυτά τον άγγιξε. Ίσως απλά το οτι κάποιος ασχολήθηκε και νοιάστηκε τόσο πολύ γι'αυτόν.
Έτσι άμα συναντήσεις και συ κάτι αντίστοιχο μη βιαστείς να τον στείλεις σε κλινική απεξάρτησης. Αν ο εθισμός βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο μην τον αφήσεις να μπολίασει και ας χρειαστεί να κάνεις λίγο το superman. Σε ποιον δεν αρέσει να σώζει ανθρώπους που πέφτουν απο φλεγόμενα κτίρια? :P
xxx
S.
PS: παρακάτω παραθέτω ένα κείμενο που έγραψε η Βασίλισσα των ναρκώτικων, η ηρωίνη. Αξίζει να το διαβάσει όποιος σκέφτεται οτι "ε, η μια φορά δεν πειράζει να δοκιμάσω" χωρίς να καταλαβαίνει οτι δεν δοκιμάζει αυτός το ναρκωτικό αλλά το ναρκωτικό ΑΥΤΟΝ!
Με λένε ΗPωίνη, κάποιοι με φωνάζουν” Πρέζα” ή ” Άσπρη” ή ” Ζουζού” ή κάποιοι άλλοι ” παραμύθα” , ακόμα και ” Βασίλισσα” με έχουν πει !! Έχω πολλά παρατσούκλια άλλα δεν έχει κάμια σημασία έτσι και αλλιώς το αποτέλεσμα μου είναι πάντα το ίδιο, είμαι...πολύ διάσημο ναρκωτικό σε όλο τον κόσμο.Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται να προφέρουν το όνομα μου, με γνωρίζουν όλοι, όλο και κάποιο φίλο τους ή συγγενή τους ή γνωστό τους έχω πάρει μαζί μου στο θάνατο.
Έχω σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους και δεν υπολογίζω τίποτα και κανέναν, ούτε άντρες , ούτε γυναίκες , ούτε νέους , ούτε γέρους , ούτε φτωχούς ή πλούσιους .
Όποιος με πλησίαση τον ” παίρνω” μαζί μου σε ένα ταξίδι με έναν και μόνο προορισμό τον ” θάνατο”. Αυτός είναι εξάλλου ο σκοπός μου, να σκοτώσω όσο πιο πολλούς μπορώ και μέχρι τώρα τα καταφέρνω μια χαρά, άλλωστε έχω βοήθεια, έχω σύμμαχο τον φόβο να μάθουν πια είμαι , την άγνοια που έχει ο κόσμος για εμένα.
Βλέπεις συνήθως ο κόσμος αναγκάζεται να με γνωρίσει τις περισσότερες φορές αφού έχω κάνει ήδη την δουλειά μου και όχι πρίν, κάνεις δεν πιστεύει ότι θα του χτυπήσω την πόρτα και θα αρρωστήσω τα παιδιά του και εκεί ακριβώς εγώ ύπουλα πατάω και όσο ο κόσμος δεν μαθαίνει για έμενα τόσο πιο εύκολα πηγαίνω κοντά τους !
Μου αρέσει να σε παίρνω από το χέρι σε μικρή ηλικία και να σε γνωρίζω στους φίλους και συνεργάτες μου , στα άλλα τα ναρκωτικά και εσύ αργά ή γρήγορα να έρχεσαι στην αγκαλιά μου, αφού σε ετοιμάσουν για έμενα.
Μόλις με δοκιμάσεις γινόμαστε οι καλύτεροι φίλοι, σου παίρνω όλο τον πόνο που σου προκαλούν τα συναισθήματα και η πραγματικότητα της ζωής , που είναι τόσο σκληρή, έρχομαι σαν βάλσαμο στην ψυχή σου , σε κάνω να αισθάνεσαι ανίκανος -η όταν είσαι μακριά μου και βασιλιά όταν είσαι κοντά μου.
Σε παρασέρνω μαζί μου και δεν φοβάσαι τίποτα , σου κάνω παρέα συνέχεια και είναι πολύ εύκολο να σε κάνω να πιστέψεις ότι φταίει το σύστημα , το κράτος , η οικογένεια σου. Έτσι δεν είναι ?
Μέχρι να καταλάβεις τι γίνεται και που έχεις μπλέξει, μέχρι τα πρώτα ίχνη στέρησης εμφανιστούν , όλα είναι μαγικά. Ζεις σε ένα κόσμο ονειρικά πλασμένο και σιγά σιγά έχεις γίνει ολοκληρωτικά δικός μου, τώρα μου ανήκεις, τώρα θα με γνωρίσεις πραγματικά , τώρα χωρίς εμένα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Δεν μπορείς ούτε να φας, ούτε να κοιμηθείς , ούτε να δουλέψεις. Δεν μπορείς να κάνεις έρωτα, να ονειρευτείς, ούτε να κουνηθείς, τώρα καταλαβαίνεις ότι με έχεις παντρευτεί και είναι πολύ δύσκολο να με χωρίσεις .
Δεν θα σε αφήσω να φύγεις, έχουμε πορεία μαζί, τώρα θα κάνεις ότι σου πω για να με βάλεις στο σώμα, στις φλέβες, στη μύτη σου.
Βλέπεις είμαι παρα πολύ ακριβή, δεν ζητάω μόνο τα χρήματα σου, αυτά που θέλω από εσένα είναι και η ψυχή σου , το πνεύμα σου και το σώμα σου. Θέλω το μυαλό σου να περιστρέφεται μόνο γύρω από έμενα, θέλω οι γύρω σου να σε κοιτάνε με αηδία και να κουνάνε το κεφάλι, να χάσεις κάθε ίχνος αξιοπρέπειας , ελευθέριας και ειλικρίνειας .
Τώρα θέλω να πληγώνεις όποιον σε πλησιάζει, να φέρεις την οικογένεια σου σε απόγνωση μέχρι να την διαλύσεις τελείως, να χάσουν κάθε ελπίδα σωτήριας για εσένα και να μείνεις μόνος-η και πάλι να βρίσκεις παρηγοριά μόνο σε εμένα.
Επίσης θέλω να γεμίσεις δικαστήρια και καταδίκες, αν γίνεται να σαπίσεις σε κάποιο βρώμικο κελί φυλακής ή να ουρλιάζεις για βοήθεια δεμένος σε κάποιο ψυχιατρείο.
Θέλω τα χέρια σου, τις φλέβες σου, το συκώτι σου και το αίμα σου , θέλω τα πάντα από εσένα και τα παίρνω μέχρι να πεθάνεις σε κάποιο ατύχημα ή να ξεζουμίσω ότι έχει απομείνει απο εσένα και να σε βρούνε “μπλε” σε κάποια τουαλέτα ή κάτω απο καμιά γέφυρα, μόνο και πεταμένο.
Όλα αυτά θέλω από εσένα για να σε αφήσω και να πάω σε κάποιον άλλων, είμαι τόσο άπληστη που δεν μου φτάνει τίποτα .
Το μόνο που μισώ και μπορεί να σε πάρει απο έμενα είναι τα “προγράμματα” είναι αυτοί που μένουν ” καθαροί” απο εμένα και αναρρώνουν ενωμένοι , δουλεύουν με τον εαυτό τους και βλέπουν τι τους έχω κοστίσει .
Τους μισώ άλλα έχω μεγάλη υπομονή , αν μείνει κάποιος μόνος θα τον βρώ και θα τον κάνω πάλι δικό μου, μισώ την διαδικασία της αναρρώσης , μισώ τα προγράμματα πλήρης αποχή και αυτούς που ξέφυγαν απο έμενα.
Είμαι η ΗΡΩΙΝΗ και σκοτώνω κάθε μέρα αφού σπείρω μιζέρια και πόνο σε όποιον με γνωρίσει. Χάρηκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου